JULIA SZYDŁOWSKA
z d. Wójcik (1916-1984)
     moja  Babcia, pierwsza instruktorka wszelakiego rękodzieła, która we mnie wyzwoliła nieustającą potrzebę tworzenia i otworzyła oczy na piekno otaczającego świata...

pedagog, artystka, niepoprawna marzycielka...
malowała martwą naturę, portrety, ale najbliższe jej sercu były pejzaże,
sama w ciężkich powojennych czasach robiła podobrazia, które tylko sobie znanym sposobem, według starego przepisu  gruntowała, stosowała farby olejne, pędzle z bobrowej sierści, lubiła też ołówek i kredki...
kochała przyrodę i poezję...

zachwycała się najmniejszym kwiatkiem, motylkiem...
zauroczona była ciałami niebieskimi i wszechświatem...